What's in a name?

Lang geleden op een verjaardagsavondje van mijn moeder zei mijn oom Piet: jouw naam betekent ‘vrouw van de zee’, en die van je zus (Sylvia) betekent ‘vrouw van het bos’. Stiekem was ik jaloers op mijn zus, want het bos was mijn favoriete plek. De zee, die was donker en koud op de meeste plaatsen, en hoewel het fijn was om kuilen te graven en frisbees te vangen op het strand, voelde ik niet dezelfde binding met de zee als met het bos. Dit gevoel werd later versterkt door het feit dat ik geobsedeerd werd door wolven. Hun familiebanden, communicatie over lange afstanden, en hun imposante rol in ecosystemen boeide mij en ik wilde er deel van worden. Het was geen gek idee: andere mensen waren me al voor geweest (zie e.g. Shaun Ellis). 

Wood ducks at Reifel Migratory Bird Sanctuary (February 8th 2012)

Omdat ik zeker wist dat ik mijn toekomst bij de wolven wilde doorbrengen, ging ik biologie studeren. Ik beklom de berg van B. Sc. naar M. Sc., via gladde paden vol wiskundeformules en scheikundeberekeningen. Vele paden leken te steil, maar uiteindelijk lukte het mij om zover te komen. Na twee weken veldonderzoek op Terschelling, wist ik zeker dat ecologie mijn lot was, en niet gedragsbiologie. Geleid door de mogelijkheid om wolvenonderzoek te doen, ging ik naar Wageningen, waar men de interactie tussen Mongoolse przewalskipaarden en wolven onderzocht. Na wat verdiepend onderzoek naar de veldomstandigheden, leek het met toch een beter idee om het wat minder ver, of in ieder geval iets minder primitief te zoeken.  

Ocean and forest can be studied simultaneously here in Belcarra Regional Park (February 6th 2012)

M. Sc. scriptie-onderwerpen vinden is op zich al een thesis. Samen met studiegenoten stuurden we e-mails door de hele wereld, van lynxen in Polen, naar zeearenden in Noorwegen, en uiteindelijk: slechtvalken in Canada. Canada had in 2008 mijn hart gestolen tijdens een 21 daagse rondreis met Johan en mijn ouders. Natuurlijk greep ik de kans om predator-prooi interacties te onderzoeken tussen slechtvalken en bonte strandlopers, in British Columbia.

  

This city stole my heart in 2008 (February 5th 2012)

In de maanden die ik daar doorbracht in de winter 2009/2010 verloor ik mijn hart aan de zee. Elke dag leerde ik meer over het ecosysteem van Boundary Bay, waar magisch biofilm (een laagje algen en bacteriën op het slib) de grote attractie is voor duizenden strandlopers, eenden en zelfs ganzen tijdens hun migratie. Terwijl deze vogels op jacht zijn naar hun dagelijkse kostje, worden ze gelijkertijd zelf bejaagd door zeearenden, giervalken, slechtvalken, kiekendieven, roodstaartbuizerds, smellekens, andere havikachtigen, meeuwen, en uilen. Deze dynamica kon mij uren, weken, maanden boeien, en eigenlijk wilde ik niet meer weg. Op de dagen waarop ik niet naar mijn studieplek kon (door presentaties of besprekingen op de universiteit), voelde ik een constant verlangen om terug te gaan.

Predator-prey habitat, Reifel Migratory Bird Sanctuary (February 8th 2012)

In de tussentijd heb ik met vele andere dieren gewerkt (termieten, hamsters, wilde zwijnen, grutto’s, scholeksters, ganzen), met altijd in mijn achterhoofd dat ik uiteindelijk de vaardigheden moet hebben om wolvenonderzoek doen. Dat is nu niet anders. Of ik nou het effect van predatierisico of –gevaar onderzoek in de interactie tussen ganzen en zeearenden, of tussen wolven en kariboes; waarschijnlijk heb ik dezelfde technieken nodig. 

How much does an eagle differ from a wolf? Reifel Migratory Birds Sanctuary (February 8th)

Apparently, geese easily go together with forests! (February 15th 2012)

Afgelopen woensdag ben ik samen met ganzenkenners op zoek gegaan naar de rotganzen in Boundary Bay. Het verlangen om aan mijn studie te beginnen is groot, en met behulp van de tips van deze mensen kan ik al een stuk vooruit in het proces om te bepalen wát ik nou eigenlijk ga onderzoeken. Uiteindelijk draait alles om de hypothesen en onderzoeksvragen. Voordat ik de juiste weg kan vinden, moet ik eerst het systeem begrijpen. Waarschijnlijk hoef ik niet eens onderscheid te maken tussen zee en bos, want waar bos is, huist de zeearend. Zo zie je maar, een naam hoeft niets te zeggen over waar een dier zich uiteindelijk het meeste thuis voelt.

Both grey-bellied and black-bellied Brant geese on a sandbank at Beach Grove, Tsawwassen (February 15th 2012)

Misschien is het verwarrend dat ik het nu opeens over rotganzen heb, in plaats van brandganzen (what's in a name?). De verklaring is: ik ben natuurlijk niet voor niks naar Canada verhuisd! De West-Canadese rotganzen vertonen, net als de brandganzen in Europa, veranderingen in hun migratiepatronen en timing. Deze twee verschijnselen kan ik dus mooi met elkaar gaan vergelijken in mijn Ph. D. onderzoek. 

Brant geese in flight after a disturbance caused by eagles (February 15th 2012)

Wat mezelf betreft, ik ben de laatste twee weken vooral aan het werk aan mijn bureautje op de Simon Fraser University. Maandag en dinsdag zijn de perfecte werkdagen, omdat woensdag, donderdag en vrijdag meestal vol zitten met labmeetings, seminars en vrijdagmiddagborrels. Ik klaag niet! 

Ik hoop dat het goed met jullie gaat.

Liefs, 

Marinde

In my element, Belcarra Regional Park (February 6th 2012)